Beloglavi sup je retka vrsta orla lešinara, impozantne veličine, raspona krila i do tri metra. Prosečna težina ptice iznosi između osam i devet kilograma, a pojedini primerci mogu dostići težinu i do jedanaest kilograma.

Ženka polaže jedno jaje krajem januara ili početkom februara i na njemu leže oba roditelja osam meseci naizmenično dok se ne izleže mladunče. Gneždenje se obavlja na krečnjačkim stenama. Gneždenje je grupno i obrazuju se kolonije, retko izolovani parovi. Izlegli mladunac ostaje na gnezdu, pre prvog leta, oko četiri meseca. Supovi polno sazrevaju sa oko pet godina.

Uloga beloglavog supa u lancu ishrane u ekosistemu je jedinstvena i nezamenljiva – isključiva hrana su mu uginule životinje, čime sprečava širenje zaraza i na taj način obezbedjuje "prirodnu reciklažu". Na hranilištu iznad brane Rastoke se redovno dovozi uginula stoka iz okolnih mesta. 

Ova retka vrsta je pre dvadesetak godina bila pred izumiranjem. 1990. godine, na teritoriji uvačkih jezera preživelo je samo sedam parova beloglavog supa. 1994. godine osnovan je Fond za zaštitu ptica grabljivica "Beloglavi sup" i otvoreno hranilište Manastirina na koje se od tada kontinuirano iznose tela uginulih životinja i klanični otpad.

2007. godine se na hranilište iznelo preko 60 tona hrane. Zahvaljujući redovnoj ishrani brojnost beloglavih supova se povećala na 67 gnezdećih parova odnosno oko 300 jedinki (2007. godina). 

Trenutno od oko 130 vrste ptica na prostoru SRP ''Uvac'' i okoline, beloglavi sup je najznačajnija vrsta. Na Uvcu se nalazi i najveća gnezdeća kolonija u Srbiji i jedna od najvećih na Balkanu. Brojnost beloglavog supa je tokom poslednjih 20ak godina redovno rasla, tako da sada na Uvcu ima oko 450-500 jedinki, odnosno oko 110 gnezdećih parova.